exorandus
Latin
Etymology
Future passive participle of exōrō.
Participle
exōrandus (feminine exōranda, neuter exōrandum); first/second-declension participle
- which is to be persuaded
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exōrandus | exōranda | exōrandum | exōrandī | exōrandae | exōranda | |
| genitive | exōrandī | exōrandae | exōrandī | exōrandōrum | exōrandārum | exōrandōrum | |
| dative | exōrandō | exōrandae | exōrandō | exōrandīs | |||
| accusative | exōrandum | exōrandam | exōrandum | exōrandōs | exōrandās | exōranda | |
| ablative | exōrandō | exōrandā | exōrandō | exōrandīs | |||
| vocative | exōrande | exōranda | exōrandum | exōrandī | exōrandae | exōranda | |