exoratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of exōrō.

Participle

exōrātus (feminine exōrāta, neuter exōrātum); first/second-declension participle

  1. persuaded

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative exōrātus exōrāta exōrātum exōrātī exōrātae exōrāta
genitive exōrātī exōrātae exōrātī exōrātōrum exōrātārum exōrātōrum
dative exōrātō exōrātae exōrātō exōrātīs
accusative exōrātum exōrātam exōrātum exōrātōs exōrātās exōrāta
ablative exōrātō exōrātā exōrātō exōrātīs
vocative exōrāte exōrāta exōrātum exōrātī exōrātae exōrāta