expediere
Latin
Verb
expediēre
- second-person singular future passive indicative of expediō
Romanian
Etymology
Noun
expediere f (plural expedieri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | expediere | expedierea | expedieri | expedierile | |
| genitive-dative | expedieri | expedierii | expedieri | expedierilor | |
| vocative | expediere, expediereo | expedierilor | |||