expurgatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of expurgō.
Participle
expūrgātus (feminine expūrgāta, neuter expūrgātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | expūrgātus | expūrgāta | expūrgātum | expūrgātī | expūrgātae | expūrgāta | |
| genitive | expūrgātī | expūrgātae | expūrgātī | expūrgātōrum | expūrgātārum | expūrgātōrum | |
| dative | expūrgātō | expūrgātae | expūrgātō | expūrgātīs | |||
| accusative | expūrgātum | expūrgātam | expūrgātum | expūrgātōs | expūrgātās | expūrgāta | |
| ablative | expūrgātō | expūrgātā | expūrgātō | expūrgātīs | |||
| vocative | expūrgāte | expūrgāta | expūrgātum | expūrgātī | expūrgātae | expūrgāta | |