exturbaturus
Latin
Etymology
Future active participle of exturbō.
Participle
exturbātūrus (feminine exturbātūra, neuter exturbātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exturbātūrus | exturbātūra | exturbātūrum | exturbātūrī | exturbātūrae | exturbātūra | |
| genitive | exturbātūrī | exturbātūrae | exturbātūrī | exturbātūrōrum | exturbātūrārum | exturbātūrōrum | |
| dative | exturbātūrō | exturbātūrae | exturbātūrō | exturbātūrīs | |||
| accusative | exturbātūrum | exturbātūram | exturbātūrum | exturbātūrōs | exturbātūrās | exturbātūra | |
| ablative | exturbātūrō | exturbātūrā | exturbātūrō | exturbātūrīs | |||
| vocative | exturbātūre | exturbātūra | exturbātūrum | exturbātūrī | exturbātūrae | exturbātūra | |