exuberandus
Latin
Etymology
Future passive participle of exūberō
Participle
exūberandus (feminine exūberanda, neuter exūberandum); first/second-declension participle
- which is to be abounded
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exūberandus | exūberanda | exūberandum | exūberandī | exūberandae | exūberanda | |
| genitive | exūberandī | exūberandae | exūberandī | exūberandōrum | exūberandārum | exūberandōrum | |
| dative | exūberandō | exūberandae | exūberandō | exūberandīs | |||
| accusative | exūberandum | exūberandam | exūberandum | exūberandōs | exūberandās | exūberanda | |
| ablative | exūberandō | exūberandā | exūberandō | exūberandīs | |||
| vocative | exūberande | exūberanda | exūberandum | exūberandī | exūberandae | exūberanda | |