exuendus
Latin
Etymology
Future passive participle of exuō.
Participle
exuendus (feminine exuenda, neuter exuendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exuendus | exuenda | exuendum | exuendī | exuendae | exuenda | |
| genitive | exuendī | exuendae | exuendī | exuendōrum | exuendārum | exuendōrum | |
| dative | exuendō | exuendae | exuendō | exuendīs | |||
| accusative | exuendum | exuendam | exuendum | exuendōs | exuendās | exuenda | |
| ablative | exuendō | exuendā | exuendō | exuendīs | |||
| vocative | exuende | exuenda | exuendum | exuendī | exuendae | exuenda | |