exulceratio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛk.sʊɫ.kɛˈraː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eɡ.zul̠ʲ.t͡ʃeˈrat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
exulcerātiō f (genitive exulcerātiōnis); third declension
- soreness, festering, exulceration
- exasperation, aggravation (of pain)
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | exulcerātiō | exulcerātiōnēs |
| genitive | exulcerātiōnis | exulcerātiōnum |
| dative | exulcerātiōnī | exulcerātiōnibus |
| accusative | exulcerātiōnem | exulcerātiōnēs |
| ablative | exulcerātiōne | exulcerātiōnibus |
| vocative | exulcerātiō | exulcerātiōnēs |
Descendants
- English: exulceration
- French: exulcération
- Italian: esulcerazione
- Portuguese: exulceração
- Spanish: exulceración
References
- “exulceratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exulceratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.