Old Norse
Etymology
From ey (“island”) + -óttr.
Adjective
eyjóttr
- full of islands
Declension
Strong declension of eyjóttr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
eyjóttr
|
eyjótt
|
eyjótt
|
| accusative
|
eyjóttan
|
eyjótta
|
eyjótt
|
| dative
|
eyjóttum
|
eyjóttri
|
eyjóttu
|
| genitive
|
eyjótts, eyjóz
|
eyjóttrar
|
eyjótts, eyjóz
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
eyjóttir
|
eyjóttar
|
eyjótt
|
| accusative
|
eyjótta
|
eyjóttar
|
eyjótt
|
| dative
|
eyjóttum
|
eyjóttum
|
eyjóttum
|
| genitive
|
eyjóttra
|
eyjóttra
|
eyjóttra
|
Weak declension of eyjóttr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
eyjótti
|
eyjótta
|
eyjótta
|
| accusative
|
eyjótta
|
eyjóttu
|
eyjótta
|
| dative
|
eyjótta
|
eyjóttu
|
eyjótta
|
| genitive
|
eyjótta
|
eyjóttu
|
eyjótta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
eyjóttu
|
eyjóttu
|
eyjóttu
|
| accusative
|
eyjóttu
|
eyjóttu
|
eyjóttu
|
| dative
|
eyjóttum
|
eyjóttum
|
eyjóttum
|
| genitive
|
eyjóttu
|
eyjóttu
|
eyjóttu
|
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “eyjóttr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 120; also available at the Internet Archive