Turkish
Etymology 1
Noun
eyleme (definite accusative eylemeyi, plural eylemeler)
- verbal noun of eylemek
Declension
Declension of eyleme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
eyleme
|
eylemeler
|
| definite accusative
|
eylemeyi
|
eylemeleri
|
| dative
|
eylemeye
|
eylemelere
|
| locative
|
eylemede
|
eylemelerde
|
| ablative
|
eylemeden
|
eylemelerden
|
| genitive
|
eylemenin
|
eylemelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
eylemem
|
eylemelerim
|
| 2nd singular
|
eylemen
|
eylemelerin
|
| 3rd singular
|
eylemesi
|
eylemeleri
|
| 1st plural
|
eylememiz
|
eylemelerimiz
|
| 2nd plural
|
eylemeniz
|
eylemeleriniz
|
| 3rd plural
|
eylemeleri
|
eylemeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
eylememi
|
eylemelerimi
|
| 2nd singular
|
eylemeni
|
eylemelerini
|
| 3rd singular
|
eylemesini
|
eylemelerini
|
| 1st plural
|
eylememizi
|
eylemelerimizi
|
| 2nd plural
|
eylemenizi
|
eylemelerinizi
|
| 3rd plural
|
eylemelerini
|
eylemelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
eylememe
|
eylemelerime
|
| 2nd singular
|
eylemene
|
eylemelerine
|
| 3rd singular
|
eylemesine
|
eylemelerine
|
| 1st plural
|
eylememize
|
eylemelerimize
|
| 2nd plural
|
eylemenize
|
eylemelerinize
|
| 3rd plural
|
eylemelerine
|
eylemelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
eylememde
|
eylemelerimde
|
| 2nd singular
|
eylemende
|
eylemelerinde
|
| 3rd singular
|
eylemesinde
|
eylemelerinde
|
| 1st plural
|
eylememizde
|
eylemelerimizde
|
| 2nd plural
|
eylemenizde
|
eylemelerinizde
|
| 3rd plural
|
eylemelerinde
|
eylemelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
eylememden
|
eylemelerimden
|
| 2nd singular
|
eylemenden
|
eylemelerinden
|
| 3rd singular
|
eylemesinden
|
eylemelerinden
|
| 1st plural
|
eylememizden
|
eylemelerimizden
|
| 2nd plural
|
eylemenizden
|
eylemelerinizden
|
| 3rd plural
|
eylemelerinden
|
eylemelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
eylememin
|
eylemelerimin
|
| 2nd singular
|
eylemenin
|
eylemelerinin
|
| 3rd singular
|
eylemesinin
|
eylemelerinin
|
| 1st plural
|
eylememizin
|
eylemelerimizin
|
| 2nd plural
|
eylemenizin
|
eylemelerinizin
|
| 3rd plural
|
eylemelerinin
|
eylemelerinin
|
|
Verb
eyleme
- second-person singular negative imperative of eylemek
Etymology 2
Noun
eyleme
- dative singular of eylem
Further reading
- “eyleme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu