féad

See also: fead

Irish

Etymology

From Middle Irish fétaid (“be able, can”),^[1] from Old Irish ·éta, prototonic form of ad·cota (“obtain”).^[2]

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /fʲiːa̯d̪ˠ/
(Connacht, Ulster) IPA^(key): /fʲeːd̪ˠ/

Verb

féad (present analytic féadann, future analytic féadfaidh, verbal noun féadachtáil)

to be able
(law) to be permitted
shall, should; may, might (in future or past constructions)

Usage notes

This verb is used in the past and future in constructions meaning “should” or “shall be permitted”. The expressions is féidir le, bí in ann, and tar le are preferred to express “can”.

Inflection

conjugation of féad (first conjugation – A)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	féadachtáil
past participle	—
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	féadaim	féadann tú; féadair^†	féadann sé, sí	féadaimid	féadann sibh	féadann siad; féadaid^†	a fhéadann; a fhéadas / a bhféadann*	féadtar
past	d'fhéad mé; d'fhéadas / fhéad mé‡; fhéadas‡	d'fhéad tú; d'fhéadais / fhéad tú; fhéadais‡	d'fhéad sé, sí / fhéad sé, sí‡	d'fhéadamar; d'fhéad muid / fhéadamar; fhéad muid‡	d'fhéad sibh; d'fhéadabhair / fhéad sibh; fhéadabhair‡	d'fhéad siad; d'fhéadadar / fhéad siad; fhéadadar‡	a d'fhéad / ar fhéad*	féadadh
past habitual	d'fhéadainn / fhéadainn‡; bhféadainn‡‡	d'fhéadtá / fhéadtá‡; bhféadtá‡‡	d'fhéadadh sé, sí / fhéadadh sé, sí‡; bhféadadh sé, sí‡‡	d'fhéadaimis; d'fhéadadh muid / fhéadaimis; fhéadadh muid‡; bhféadaimis‡‡; bhféadadh muid‡‡	d'fhéadadh sibh / fhéadadh sibh‡; bhféadadh sibh‡‡	d'fhéadaidís; d'fhéadadh siad / fhéadaidís; fhéadadh siad‡; bhféadaidís‡‡; bhféadadh siad‡‡	a d'fhéadadh / a bhféadadh*	d'fhéadtaí / fhéadtaí‡; bhféadtaí‡‡
future	féadfaidh mé; féadfad	féadfaidh tú; féadfair^†	féadfaidh sé, sí	féadfaimid; féadfaidh muid	féadfaidh sibh	féadfaidh siad; féadfaid^†	a fhéadfaidh; a fhéadfas / a bhféadfaidh*	féadfar
conditional	d'fhéadfainn / fhéadfainn‡; bhféadfainn‡‡	d'fhéadfá / fhéadfá‡; bhféadfá‡‡	d'fhéadfadh sé, sí / fhéadfadh sé, sí‡; bhféadfadh sé, sí‡‡	d'fhéadfaimis; d'fhéadfadh muid / fhéadfaimis‡; fhéadfadh muid‡; bhféadfaimis‡‡; bhféadfadh muid‡‡	d'fhéadfadh sibh / fhéadfadh sibh‡; bhféadfadh sibh‡‡	d'fhéadfaidís; d'fhéadfadh siad / fhéadfaidís‡; fhéadfadh siad‡; bhféadfaidís‡‡; bhféadfadh siad‡‡	a d'fhéadfadh / a bhféadfadh*	d'fhéadfaí / fhéadfaí‡; bhféadfaí‡‡
subjunctive
present	go bhféada mé; go bhféadad^†	go bhféada tú; go bhféadair^†	go bhféada sé, sí	go bhféadaimid; go bhféada muid	go bhféada sibh	go bhféada siad; go bhféadaid^†	—	go bhféadtar
past	dá bhféadainn	dá bhféadtá	dá bhféadadh sé, sí	dá bhféadaimis; dá bhféadadh muid	dá bhféadadh sibh	dá bhféadaidís; dá bhféadadh siad	—	dá bhféadtaí
imperative
–	féadaim	féad	féadadh sé, sí	féadaimis	féadaigí; féadaidh^†	féadaidís	—	féadtar

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of *féad*
radical	lenition	eclipsis
féad	fhéad	bhféad

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “fétaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “ad·cota”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language