félkarú
Hungarian
Etymology
fél (“half”) + karú (“armed”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfeːlkɒruː], [ˈfeːlkɒru]
- Hyphenation: fél‧ka‧rú
- Rhymes: -ruː
Adjective
félkarú (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | félkarú | félkarúak |
| accusative | félkarút | félkarúakat |
| dative | félkarúnak | félkarúaknak |
| instrumental | félkarúval | félkarúakkal |
| causal-final | félkarúért | félkarúakért |
| translative | félkarúvá | félkarúakká |
| terminative | félkarúig | félkarúakig |
| essive-formal | félkarúként | félkarúakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | félkarúban | félkarúakban |
| superessive | félkarún | félkarúakon |
| adessive | félkarúnál | félkarúaknál |
| illative | félkarúba | félkarúakba |
| sublative | félkarúra | félkarúakra |
| allative | félkarúhoz | félkarúakhoz |
| elative | félkarúból | félkarúakból |
| delative | félkarúról | félkarúakról |
| ablative | félkarútól | félkarúaktól |
| non-attributive possessive – singular |
félkarúé | félkarúaké |
| non-attributive possessive – plural |
félkarúéi | félkarúakéi |
Derived terms
Expressions
See also
Further reading
- félkarú in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.