föndur
Icelandic
Etymology
Deverbal from föndra (“to do handicrafts, to craft”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfœntʏr/
- Rhymes: -œntʏr
Noun
föndur n (genitive singular föndurs, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | föndur | föndrið |
| accusative | föndur | föndrið |
| dative | föndri | föndrinu |
| genitive | föndurs | föndursins |