förbittra
Swedish
Etymology
Borrowed from Middle Low German vorbitteren or German verbittern. By surface analysis, för- + bitter + -a.
Verb
förbittra (present förbittrar, preterite förbittrade, supine förbittrat, imperative förbittra)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | förbittra | förbittras | ||
| supine | förbittrat | förbittrats | ||
| imperative | förbittra | — | ||
| imper. plural1 | förbittren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | förbittrar | förbittrade | förbittras | förbittrades |
| ind. plural1 | förbittra | förbittrade | förbittras | förbittrades |
| subjunctive2 | förbittre | förbittrade | förbittres | förbittrades |
| present participle | förbittrande | |||
| past participle | förbittrad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.