förfärdiga

Swedish

Etymology

Superficially equivalent to för- +‎ färdig +‎ -a, from either Middle Low German vorverdigen or German verfertigen. Cognate of Danish forfærdige.

Verb

förfärdiga (present förfärdigar, preterite förfärdigade, supine förfärdigat, imperative förfärdiga)

  1. make, manufacture

Conjugation

Conjugation of förfärdiga (weak)
active passive
infinitive förfärdiga förfärdigas
supine förfärdigat förfärdigats
imperative förfärdiga
imper. plural1 förfärdigen
present past present past
indicative förfärdigar förfärdigade förfärdigas förfärdigades
ind. plural1 förfärdiga förfärdigade förfärdigas förfärdigades
subjunctive2 förfärdige förfärdigade förfärdiges förfärdigades
present participle förfärdigande
past participle förfärdigad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References