förlöjliga
Swedish
Etymology
From för- + löjlig (“silly, ridiculous”) + -a.
Verb
förlöjliga (present förlöjligar, preterite förlöjligade, supine förlöjligat, imperative förlöjliga)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | förlöjliga | förlöjligas | ||
| supine | förlöjligat | förlöjligats | ||
| imperative | förlöjliga | — | ||
| imper. plural1 | förlöjligen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | förlöjligar | förlöjligade | förlöjligas | förlöjligades |
| ind. plural1 | förlöjliga | förlöjligade | förlöjligas | förlöjligades |
| subjunctive2 | förlöjlige | förlöjligade | förlöjliges | förlöjligades |
| present participle | förlöjligande | |||
| past participle | förlöjligad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.