försumlig

Swedish

Etymology

försumma +‎ -lig. Cognate of Danish forsømmelig.

Adjective

försumlig (comparative mer försumlig, superlative mest försumlig)

  1. negligent

Declension

Inflection of försumlig
Indefinite positive comparative superlative1
common singular försumlig mer försumlig mest försumlig
neuter singular försumligt mer försumligt mest försumligt
plural försumliga mer försumliga mest försumliga
masculine plural2 försumlige mer försumliga mest försumliga
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 försumlige mer försumlige mest försumlige
all försumliga mer försumliga mest försumliga

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.

References