fúrt
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfuːrt]
- Hyphenation: fúrt
- Rhymes: -uːrt
Verb
fúrt
- third-person singular indicative past indefinite of fúr
Participle
fúrt
- past participle of fúr
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fúrt | fúrtak |
| accusative | fúrtat | fúrtakat |
| dative | fúrtnak | fúrtaknak |
| instrumental | fúrttal | fúrtakkal |
| causal-final | fúrtért | fúrtakért |
| translative | fúrttá | fúrtakká |
| terminative | fúrtig | fúrtakig |
| essive-formal | fúrtként | fúrtakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | fúrtban | fúrtakban |
| superessive | fúrton | fúrtakon |
| adessive | fúrtnál | fúrtaknál |
| illative | fúrtba | fúrtakba |
| sublative | fúrtra | fúrtakra |
| allative | fúrthoz | fúrtakhoz |
| elative | fúrtból | fúrtakból |
| delative | fúrtról | fúrtakról |
| ablative | fúrttól | fúrtaktól |
| non-attributive possessive – singular |
fúrté | fúrtaké |
| non-attributive possessive – plural |
fúrtéi | fúrtakéi |