független
Hungarian
Etymology
From függ (“to depend”) + -etlen (“in-, -less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfyɡːɛtlɛn]
Audio: (file) - Hyphenation: füg‧get‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
független (comparative függetlenebb, superlative legfüggetlenebb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | független | függetlenek |
| accusative | függetlent | függetleneket |
| dative | függetlennek | függetleneknek |
| instrumental | függetlennel | függetlenekkel |
| causal-final | függetlenért | függetlenekért |
| translative | függetlenné | függetlenekké |
| terminative | függetlenig | függetlenekig |
| essive-formal | függetlenként | függetlenekként |
| essive-modal | függetlenül | — |
| inessive | függetlenben | függetlenekben |
| superessive | függetlenen | függetleneken |
| adessive | függetlennél | függetleneknél |
| illative | függetlenbe | függetlenekbe |
| sublative | függetlenre | függetlenekre |
| allative | függetlenhez | függetlenekhez |
| elative | függetlenből | függetlenekből |
| delative | függetlenről | függetlenekről |
| ablative | függetlentől | függetlenektől |
| non-attributive possessive – singular |
függetlené | függetleneké |
| non-attributive possessive – plural |
függetlenéi | függetlenekéi |
Derived terms
- függetlenedik
- függetlenít
- függetlenség
- függetlenül
Expressions
Proper nouns
Further reading
- független in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.