făgăduit
Romanian
Etymology
Past participle of făgădui.
Noun
făgăduit n (plural făgăduituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | făgăduit | făgăduitul | făgăduituri | făgăduiturile | |
| genitive-dative | făgăduit | făgăduitului | făgăduituri | făgăduiturilor | |
| vocative | făgăduitule | făgăduiturilor | |||
Verb
făgăduit (past participle of făgădui)
- past participle of făgădui