fąfel
Polish
Etymology
Generally considered a native innovation with reduplication.[1]
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -ɔw̃fɛl
- Syllabification: fą‧fel
Noun
fąfel m pers
- (colloquial, humorous or dialectal, Far Masovian) ankle-biter (small child)
- (colloquial, humorous) bud (friend)
- Synonym: kumpel
Declension
Declension of fąfel
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fąfel | fąfele/fąfle (deprecative) |
| genitive | fąfla | fąfli/fąflów |
| dative | fąflowi | fąflom |
| accusative | fąfla | fąfli/fąflów |
| instrumental | fąflem | fąflami |
| locative | fąflu | fąflach |
| vocative | fąflu | fąfele |
Noun
fąfel m animal
- (colloquial) booger, bogey (piece of solid or semisolid mucus in the nostril)
- (colloquial) blotch, pimple
Declension
Declension of fąfel
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fąfel | fąfle |
| genitive | fąfla | fąfli |
| dative | fąflowi | fąflom |
| accusative | fąfla | fąfle |
| instrumental | fąflem | fąflami |
| locative | fąflu | fąflach |
| vocative | fąflu | fąfle |
Related terms
nouns
- fafuła
- fąfry
References
- ^ Adam Fałowski (2022) “fąfel”, in Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN
Further reading
- fąfel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- fąfel in Polish dictionaries at PWN
- Wojciech Grzegorzewicz (1894) “fąfel”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 107