Turkish
Etymology
fısılda- (“to whisper”) + -ıcı.
Pronunciation
- Hyphenation: fı‧sıl‧da‧yı‧cı
Noun
fısıldayıcı (definite accusative fısıldayıcıyı, plural fısıldayıcılar)
- prompter
Declension
Declension of fısıldayıcı
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
fısıldayıcı
|
fısıldayıcılar
|
| definite accusative
|
fısıldayıcıyı
|
fısıldayıcıları
|
| dative
|
fısıldayıcıya
|
fısıldayıcılara
|
| locative
|
fısıldayıcıda
|
fısıldayıcılarda
|
| ablative
|
fısıldayıcıdan
|
fısıldayıcılardan
|
| genitive
|
fısıldayıcının
|
fısıldayıcıların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
fısıldayıcım
|
fısıldayıcılarım
|
| 2nd singular
|
fısıldayıcın
|
fısıldayıcıların
|
| 3rd singular
|
fısıldayıcısı
|
fısıldayıcıları
|
| 1st plural
|
fısıldayıcımız
|
fısıldayıcılarımız
|
| 2nd plural
|
fısıldayıcınız
|
fısıldayıcılarınız
|
| 3rd plural
|
fısıldayıcıları
|
fısıldayıcıları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
fısıldayıcımı
|
fısıldayıcılarımı
|
| 2nd singular
|
fısıldayıcını
|
fısıldayıcılarını
|
| 3rd singular
|
fısıldayıcısını
|
fısıldayıcılarını
|
| 1st plural
|
fısıldayıcımızı
|
fısıldayıcılarımızı
|
| 2nd plural
|
fısıldayıcınızı
|
fısıldayıcılarınızı
|
| 3rd plural
|
fısıldayıcılarını
|
fısıldayıcılarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
fısıldayıcıma
|
fısıldayıcılarıma
|
| 2nd singular
|
fısıldayıcına
|
fısıldayıcılarına
|
| 3rd singular
|
fısıldayıcısına
|
fısıldayıcılarına
|
| 1st plural
|
fısıldayıcımıza
|
fısıldayıcılarımıza
|
| 2nd plural
|
fısıldayıcınıza
|
fısıldayıcılarınıza
|
| 3rd plural
|
fısıldayıcılarına
|
fısıldayıcılarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
fısıldayıcımda
|
fısıldayıcılarımda
|
| 2nd singular
|
fısıldayıcında
|
fısıldayıcılarında
|
| 3rd singular
|
fısıldayıcısında
|
fısıldayıcılarında
|
| 1st plural
|
fısıldayıcımızda
|
fısıldayıcılarımızda
|
| 2nd plural
|
fısıldayıcınızda
|
fısıldayıcılarınızda
|
| 3rd plural
|
fısıldayıcılarında
|
fısıldayıcılarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
fısıldayıcımdan
|
fısıldayıcılarımdan
|
| 2nd singular
|
fısıldayıcından
|
fısıldayıcılarından
|
| 3rd singular
|
fısıldayıcısından
|
fısıldayıcılarından
|
| 1st plural
|
fısıldayıcımızdan
|
fısıldayıcılarımızdan
|
| 2nd plural
|
fısıldayıcınızdan
|
fısıldayıcılarınızdan
|
| 3rd plural
|
fısıldayıcılarından
|
fısıldayıcılarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
fısıldayıcımın
|
fısıldayıcılarımın
|
| 2nd singular
|
fısıldayıcının
|
fısıldayıcılarının
|
| 3rd singular
|
fısıldayıcısının
|
fısıldayıcılarının
|
| 1st plural
|
fısıldayıcımızın
|
fısıldayıcılarımızın
|
| 2nd plural
|
fısıldayıcınızın
|
fısıldayıcılarınızın
|
| 3rd plural
|
fısıldayıcılarının
|
fısıldayıcılarının
|
|
References
- “fısıldayıcı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu