főherceg
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈføːɦɛrt͡sɛɡ]
- Hyphenation: fő‧her‧ceg
Noun
főherceg (plural főhercegek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | főherceg | főhercegek |
| accusative | főherceget | főhercegeket |
| dative | főhercegnek | főhercegeknek |
| instrumental | főherceggel | főhercegekkel |
| causal-final | főhercegért | főhercegekért |
| translative | főherceggé | főhercegekké |
| terminative | főhercegig | főhercegekig |
| essive-formal | főhercegként | főhercegekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | főhercegben | főhercegekben |
| superessive | főhercegen | főhercegeken |
| adessive | főhercegnél | főhercegeknél |
| illative | főhercegbe | főhercegekbe |
| sublative | főhercegre | főhercegekre |
| allative | főherceghez | főhercegekhez |
| elative | főhercegből | főhercegekből |
| delative | főhercegről | főhercegekről |
| ablative | főhercegtől | főhercegektől |
| non-attributive possessive – singular |
főhercegé | főhercegeké |
| non-attributive possessive – plural |
főhercegéi | főhercegekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | főhercegem | főhercegeim |
| 2nd person sing. | főherceged | főhercegeid |
| 3rd person sing. | főhercege | főhercegei |
| 1st person plural | főhercegünk | főhercegeink |
| 2nd person plural | főhercegetek | főhercegeitek |
| 3rd person plural | főhercegük | főhercegeik |
Further reading
- főherceg in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.