fabrefactus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of fābrēfaciō.
Participle
fabrēfactus (feminine fabrēfacta, neuter fabrēfactum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fabrēfactus | fabrēfacta | fabrēfactum | fabrēfactī | fabrēfactae | fabrēfacta | |
| genitive | fabrēfactī | fabrēfactae | fabrēfactī | fabrēfactōrum | fabrēfactārum | fabrēfactōrum | |
| dative | fabrēfactō | fabrēfactae | fabrēfactō | fabrēfactīs | |||
| accusative | fabrēfactum | fabrēfactam | fabrēfactum | fabrēfactōs | fabrēfactās | fabrēfacta | |
| ablative | fabrēfactō | fabrēfactā | fabrēfactō | fabrēfactīs | |||
| vocative | fabrēfacte | fabrēfacta | fabrēfactum | fabrēfactī | fabrēfactae | fabrēfacta | |
References
- “fabrefactus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fabrefactus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "fabrefactus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- fabrefactus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.