fabulacja

See also: fabulacją

Polish

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Latin fābulātiō.[1][2][3][4] First attested in 1904.[5]

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.buˈla.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: fa‧bu‧la‧cja

Noun

fabulacja f

  1. (uncountable, literary) fabulation (act of inventing fictional objects, events, or stories)
  2. (countable, literary, derogatory) fabulation (false story about some events)

Declension

Declension of fabulacja
singular plural
nominative fabulacja fabulacje
genitive fabulacji fabulacji/fabulacyj (archaic)
dative fabulacji fabulacjom
accusative fabulację fabulacje
instrumental fabulacją fabulacjami
locative fabulacji fabulacjach
vocative fabulacjo fabulacje

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “fabulacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “fabulacja”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  3. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “fabulacja”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  4. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “fabulacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  5. ^ Juliusz Turczyński (1904) Dramat bezprawia : obraz historyczny z drugiej połowy ośmnastego [!] wieku (in Polish), volume 2, page 78

Further reading

  • fabulacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • fabulacja in Polish dictionaries at PWN
  • fabulacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.