fajczarz

Polish

Etymology

From fajczyć +‎ -arz. First attested in 1836.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfaj.t͡ʂaʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ajt͡ʂaʂ
  • Syllabification: faj‧czarz

Noun

fajczarz m pers (related adjective fajczarski)

  1. (colloquial) pipesmoker (one who smokes a pipe)

Declension

Declension of fajczarz
singular plural
nominative fajczarz fajczarze
genitive fajczarza fajczarzy
dative fajczarzowi fajczarzom
accusative fajczarza fajczarzy
instrumental fajczarzem fajczarzami
locative fajczarzu fajczarzach
vocative fajczarzu fajczarze

References

  1. ^ Ziemianin Galicyjski : pismo poświęcone gospodarstwu krajowemu (in Polish), volume 2, 1836, page 110

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.