falsiparens

Latin

Pronunciation

Adjective

falsiparēns (genitive falsiparentis); third-declension one-termination adjective

  1. illegitimate (having a pretended father)

Declension

Third-declension one-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative falsiparēns falsiparentēs falsiparentia
genitive falsiparentis falsiparentium
dative falsiparentī falsiparentibus
accusative falsiparentem falsiparēns falsiparentēs falsiparentia
ablative falsiparentī falsiparentibus
vocative falsiparēns falsiparentēs falsiparentia

References

  • falsiparens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • falsiparens”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "falsiparens", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • falsiparens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • falsiparens in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016