famidus
Latin
Etymology
From famēs (“hunger”) + -idus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈfa.mɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈfaː.mi.d̪us]
Adjective
famidus (feminine famida, neuter famidum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | famidus | famida | famidum | famidī | famidae | famida | |
| genitive | famidī | famidae | famidī | famidōrum | famidārum | famidōrum | |
| dative | famidō | famidae | famidō | famidīs | |||
| accusative | famidum | famidam | famidum | famidōs | famidās | famida | |
| ablative | famidō | famidā | famidō | famidīs | |||
| vocative | famide | famida | famidum | famidī | famidae | famida | |
References
- famidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.