fanfaronada
See also: fanfaronadă and fanfaronadą
Polish
Etymology
Borrowed from French fanfaronnade.[1][2] By surface analysis, fanfaron + -ada.
Pronunciation
- IPA(key): /fan.fa.rɔˈna.da/
Audio: (file) - Rhymes: -ada
- Syllabification: fan‧fa‧ro‧na‧da
Noun
fanfaronada f
- (literary, derogatory) fanfaronade
- Synonyms: bufonada, samochwalstwo
Declension
Declension of fanfaronada
| singular | |
|---|---|
| nominative | fanfaronada |
| genitive | fanfaronady |
| dative | fanfaronadzie |
| accusative | fanfaronadę |
| instrumental | fanfaronadą |
| locative | fanfaronadzie |
| vocative | fanfaronado |
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “fanfaronada”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “fanfaronada”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
Further reading
- fanfaronada in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- fanfaronada in Polish dictionaries at PWN
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “fanfaronada”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “fanfaronada”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “fanfaronada”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “fanfaronada”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 718