farfaria
Latin
Noun
farfaria f (genitive farfariae); first declension
- alternative form of farfarum (“coltsfoot”)
- 40 CE – 90 CE, Dioscorides, De Materia Medica interpolations believed to be from Pamphilos, s. v. βήχιον 3.112:[1]:
- βήχιον (var. ῥίχιον, πήχιον), οἱ δὲ πετρίνη,] οἱ δὲ πέγενον (var. πετρώνιον), οἱ δὲ πίθιον, [οἱ δὲ παγγόνατον, οἱ δὲ χαμαιλεύκην, οἱ δὲ πρόχετον, οἱ δὲ ἀκρόφυλλον, οἱ δὲ χαμαίγειρον, Αἰγύπτιοι σααρθρά, Ῥωμαῖοι τουσσιλάγω, οἱ δὲ φαρφάριαμ, οἱ δὲ πουστουλάγω, Βέσσοι ἀσᾶ.]
- bḗkhion (var. rhíkhion, pḗkhion), hoi dè petrínē,] hoi dè pégenon (var. petrṓnion), hoi dè píthion, [hoi dè pangónaton, hoi dè khamaileúkēn, hoi dè prókheton, hoi dè akróphullon, hoi dè khamaígeiron, Aigúptioi saarthrá, Rhōmaîoi toussilágō, hoi dè pharpháriam, hoi dè poustoulágō, Béssoi asâ.]
- Coltsfoot is called … by the Romans also farfaria ….
- βήχιον (var. ῥίχιον, πήχιον), οἱ δὲ πετρίνη,] οἱ δὲ πέγενον (var. πετρώνιον), οἱ δὲ πίθιον, [οἱ δὲ παγγόνατον, οἱ δὲ χαμαιλεύκην, οἱ δὲ πρόχετον, οἱ δὲ ἀκρόφυλλον, οἱ δὲ χαμαίγειρον, Αἰγύπτιοι σααρθρά, Ῥωμαῖοι τουσσιλάγω, οἱ δὲ φαρφάριαμ, οἱ δὲ πουστουλάγω, Βέσσοι ἀσᾶ.]
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | farfaria | farfariae |
| genitive | farfariae | farfariārum |
| dative | farfariae | farfariīs |
| accusative | farfariam | farfariās |
| ablative | farfariā | farfariīs |
| vocative | farfaria | farfariae |