farinula
Latin
Etymology
From farīna (“flour, meal”) + -ula (diminutive suffix).
Noun
farīnula f (genitive farīnulae); first declension (Diminutive of: farīna)
Declension
First-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | farīnula | farīnulae |
genitive | farīnulae | farīnulārum |
dative | farīnulae | farīnulīs |
accusative | farīnulam | farīnulās |
ablative | farīnulā | farīnulīs |
vocative | farīnula | farīnulae |
References
- “farinula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "farinula", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- farinula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.