farinulentus
Latin
Etymology
From farīna (“meal”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fa.riː.nʊˈɫɛn.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fa.ri.nuˈlɛn̪.t̪us]
Adjective
farīnulentus (feminine farīnulenta, neuter farīnulentum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | farīnulentus | farīnulenta | farīnulentum | farīnulentī | farīnulentae | farīnulenta | |
| genitive | farīnulentī | farīnulentae | farīnulentī | farīnulentōrum | farīnulentārum | farīnulentōrum | |
| dative | farīnulentō | farīnulentae | farīnulentō | farīnulentīs | |||
| accusative | farīnulentum | farīnulentam | farīnulentum | farīnulentōs | farīnulentās | farīnulenta | |
| ablative | farīnulentō | farīnulentā | farīnulentō | farīnulentīs | |||
| vocative | farīnulente | farīnulenta | farīnulentum | farīnulentī | farīnulentae | farīnulenta | |
Descendants
- >? Old Galician-Portuguese:
- Galician: fariñento
- Portuguese: farinhento
References
- “farinulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- farinulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.