farnietan
Old Dutch
Etymology
Verb
farnietan
Inflection
Conjugation of farnietan (strong class 2)
| infinitive | farnietan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | farnieto, farnieton | farnōt |
| 2nd person singular | farniutis | farnuti |
| 3rd person singular | farniutit | farnōt |
| 1st person plural | farnietun | farnuton |
| 2nd person plural | farnietit | farnutot |
| 3rd person plural | farnietunt | farnuton |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | farniete | farnuti |
| 2nd person singular | farnietis | farnuti |
| 3rd person singular | farniete | farnuti |
| 1st person plural | farnietin | farnutin |
| 2nd person plural | farnietit | farnutit |
| 3rd person plural | farnietin | farnutin |
| imperative | present | |
| singular | farniet, farniut | |
| plural | farnietet | |
| participle | present | past |
| farnietandi | farnotan | |
Further reading
- “farnietan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012