farrarius
Latin
Etymology
From Proto-Italic *farsāsios. By surface analysis, far + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [farˈraː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [farˈraː.ri.us]
Adjective
farrārius (feminine farrāria, neuter farrārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | farrārius | farrāria | farrārium | farrāriī | farrāriae | farrāria | |
| genitive | farrāriī | farrāriae | farrāriī | farrāriōrum | farrāriārum | farrāriōrum | |
| dative | farrāriō | farrāriae | farrāriō | farrāriīs | |||
| accusative | farrārium | farrāriam | farrārium | farrāriōs | farrāriās | farrāria | |
| ablative | farrāriō | farrāriā | farrāriō | farrāriīs | |||
| vocative | farrārie | farrāria | farrārium | farrāriī | farrāriae | farrāria | |
Derived terms
References
- “farrarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- farrarius in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
- farrarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.