farskeithan
Old Dutch
Etymology
Verb
farskeithan
- to die
Inflection
Conjugation of farskeithan (strong class 7)
| infinitive | farskeithan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | farskeitho, farskeithon | farskieth |
| 2nd person singular | farskeithis | farskiethi |
| 3rd person singular | farskeithit | farskieth |
| 1st person plural | farskeithun | farskiethon |
| 2nd person plural | farskeithit | farskiethot |
| 3rd person plural | farskeithunt | farskiethon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | farskeithe | farskiethi |
| 2nd person singular | farskeithis | farskiethi |
| 3rd person singular | farskeithe | farskiethi |
| 1st person plural | farskeithin | farskiethin |
| 2nd person plural | farskeithit | farskiethit |
| 3rd person plural | farskeithin | farskiethin |
| imperative | present | |
| singular | farskeith | |
| plural | farskeithet | |
| participle | present | past |
| farskeithandi | farskeithan | |
Descendants
- Middle Dutch: verscheiden
- Dutch: verscheiden
Further reading
- “farskēthan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012