fascinaturus
Latin
Etymology
Future active participle of fascinō
Participle
fascinātūrus (feminine fascinātūra, neuter fascinātūrum); first/second-declension participle
- about to fascinate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fascinātūrus | fascinātūra | fascinātūrum | fascinātūrī | fascinātūrae | fascinātūra | |
| genitive | fascinātūrī | fascinātūrae | fascinātūrī | fascinātūrōrum | fascinātūrārum | fascinātūrōrum | |
| dative | fascinātūrō | fascinātūrae | fascinātūrō | fascinātūrīs | |||
| accusative | fascinātūrum | fascinātūram | fascinātūrum | fascinātūrōs | fascinātūrās | fascinātūra | |
| ablative | fascinātūrō | fascinātūrā | fascinātūrō | fascinātūrīs | |||
| vocative | fascinātūre | fascinātūra | fascinātūrum | fascinātūrī | fascinātūrae | fascinātūra | |