fascinatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of fascinō
Participle
fascinātus (feminine fascināta, neuter fascinātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fascinātus | fascināta | fascinātum | fascinātī | fascinātae | fascināta | |
| genitive | fascinātī | fascinātae | fascinātī | fascinātōrum | fascinātārum | fascinātōrum | |
| dative | fascinātō | fascinātae | fascinātō | fascinātīs | |||
| accusative | fascinātum | fascinātam | fascinātum | fascinātōs | fascinātās | fascināta | |
| ablative | fascinātō | fascinātā | fascinātō | fascinātīs | |||
| vocative | fascināte | fascināta | fascinātum | fascinātī | fascinātae | fascināta | |