fasthållning

Swedish

Etymology

From fasthålla +‎ -ning.

Noun

fasthållning c

  1. (sports) holding (impermissible grabbing of an opponent in e.g. hockey)

Declension

Declension of fasthållning
nominative genitive
singular indefinite fasthållning fasthållnings
definite fasthållningen fasthållningens
plural indefinite fasthållningar fasthållningars
definite fasthållningarna fasthållningarnas

Further reading