fatifer
Latin
Etymology
fātum (“fate”) + -fer (“-bearing”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈfaː.tɪ.fɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈfaː.t̪i.fer]
Adjective
fātifer (feminine fātifera, neuter fātiferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fātifer | fātifera | fātiferum | fātiferī | fātiferae | fātifera | |
| genitive | fātiferī | fātiferae | fātiferī | fātiferōrum | fātiferārum | fātiferōrum | |
| dative | fātiferō | fātiferae | fātiferō | fātiferīs | |||
| accusative | fātiferum | fātiferam | fātiferum | fātiferōs | fātiferās | fātifera | |
| ablative | fātiferō | fātiferā | fātiferō | fātiferīs | |||
| vocative | fātifer | fātifera | fātiferum | fātiferī | fātiferae | fātifera | |
References
- “fatifer”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fatifer”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers