fatiloquus
Latin
Etymology
fātum (“fate”) + -loquus (“speaking”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [faːˈtɪ.ɫɔ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [faˈt̪iː.lo.kʷus]
Adjective
fātiloquus (feminine fātiloqua, neuter fātiloquum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fātiloquus | fātiloqua | fātiloquum | fātiloquī | fātiloquae | fātiloqua | |
| genitive | fātiloquī | fātiloquae | fātiloquī | fātiloquōrum | fātiloquārum | fātiloquōrum | |
| dative | fātiloquō | fātiloquae | fātiloquō | fātiloquīs | |||
| accusative | fātiloquum | fātiloquam | fātiloquum | fātiloquōs | fātiloquās | fātiloqua | |
| ablative | fātiloquō | fātiloquā | fātiloquō | fātiloquīs | |||
| vocative | fātiloque | fātiloqua | fātiloquum | fātiloquī | fātiloquae | fātiloqua | |
References
- “fatiloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fatiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.