fatuo

See also: fátuo

Italian

Etymology

From Latin fatuus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfa.tu.o/, /ˈfa.two/[1]
  • Rhymes: -atuo, -atwo
  • Hyphenation: fà‧tu‧o, fà‧tuo

Adjective

fatuo (feminine fatua, masculine plural fatui, feminine plural fatue)

  1. fatuous, vain
  2. superficial

Derived terms

References

  1. ^ fatuo in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Further reading

  • fatuo in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Latin

Adjective

fatuō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of fatuus

Spanish

Alternative forms

Etymology

From Latin fatuus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfatwo/ [ˈfa.t̪wo]
  • Rhymes: -atwo
  • Syllabification: fa‧tuo

Adjective

fatuo (feminine fatua, masculine plural fatuos, feminine plural fatuas)

  1. fatuous, vain

Further reading