fegher
Old Swedish
Etymology
From Old Norse feigr, from Proto-Germanic *faigijaz.
Adjective
fēgher
Declension
Declension of fēgher (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | fēgher | fēgh | fēght |
| accusative | fēghan | fēgha | fēght |
| dative | fēghum fēghom |
fēghri fēghre |
fēghu fēgho |
| genitive | fēghs | fēghrar | fēghs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | fēghir fēgher |
fēghar | fēgh |
| accusative | fēgha | fēghar | fēgh |
| dative | fēghum fēghom |
fēghum fēghom |
fēghum fēghom |
| genitive | fēghra fēgha |
fēghra fēgha |
fēghra fēgha |
Declension of fēgher (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | fēghi fēghe |
fēgha | fēgha |
| accusative | fēgha | fēghu fēgho |
fēgha |
| dative | fēgha | fēghu fēgho |
fēgha |
| genitive | fēgha | fēghu fēgho |
fēgha |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | fēghu fēgho |
fēghu fēgho |
fēghu fēgho |
| accusative | fēghu fēgho |
fēghu fēgho |
fēghu fēgho |
| dative | fēghu fēgho |
fēghu fēgho |
fēghu fēgho |
| genitive | fēghu fēgho |
fēghu fēgho |
fēghu fēgho |
Descendants
- Swedish: feg