felüli
Hungarian
Alternative forms
- fölüli
Etymology
felül + -i (adjective-forming suffix). It is an adjective formed from a postposition, so that it can be used attributively to mark the qualifier of a noun (preceding it), rather than marking the modifier of a verb (or verb derivative), like an adverbial.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfɛlyli]
- Hyphenation: fe‧lü‧li
- Rhymes: -li
Adjective
felüli (not comparable)
- over, above
- Antonym: aluli
- osztályon felüli ― high-class, top-class (literally, “above-class”)
- átlagon felüli ― above-average
- harmincöt éven felüli férfiak ― men over thirty-five years of age
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | felüli | felüliek |
| accusative | felülit | felülieket |
| dative | felülinek | felülieknek |
| instrumental | felülivel | felüliekkel |
| causal-final | felüliért | felüliekért |
| translative | felülivé | felüliekké |
| terminative | felüliig | felüliekig |
| essive-formal | felüliként | felüliekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | felüliben | felüliekben |
| superessive | felülin | felülieken |
| adessive | felülinél | felülieknél |
| illative | felülibe | felüliekbe |
| sublative | felülire | felüliekre |
| allative | felülihez | felüliekhez |
| elative | felüliből | felüliekből |
| delative | felüliről | felüliekről |
| ablative | felülitől | felüliektől |
| non-attributive possessive – singular |
felülié | felülieké |
| non-attributive possessive – plural |
felüliéi | felüliekéi |
Further reading
- felüli in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.