fengur
Icelandic
Etymology
From Old Norse fengr, from Proto-Germanic *fangiz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfeiŋkʏr/
- Rhymes: -eiŋkʏr
Noun
fengur m (genitive singular fengs or fengjar, nominative plural fengir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | fengur | fengurinn | fengir | fengirnir |
| accusative | feng | fenginn | fengi | fengina |
| dative | feng | fengnum | fengjum | fengjunum |
| genitive | fengs, fengjar | fengsins, fengjarins | fengja | fengjanna |