ferrugo

English

Etymology

Borrowed from Latin ferrūgō (iron rust), from ferrum (iron).

Noun

ferrugo (uncountable)

  1. (phytopathology) rust (plant disease).

References

Latin

Etymology

From ferrum (iron) +‎ -ūgō.

Pronunciation

Noun

ferrūgō f (genitive ferrūginis); third declension

  1. rust (or the colour), specifically iron-rust or its colour

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative ferrūgō ferrūginēs
genitive ferrūginis ferrūginum
dative ferrūginī ferrūginibus
accusative ferrūginem ferrūginēs
ablative ferrūgine ferrūginibus
vocative ferrūgō ferrūginēs

Descendants

  • Italo-Romance:
    • Sicilian: firrunìa
  • Gallo-Italic:
    • Emilian: fruzna
    • Lombard: früzan
  • Ibero-Romance:
    • Asturian: ferruño
    • Galician: ferruxe, furruxe
    • Portuguese: ferrugem
    • Spanish: herrugento (rusty)
  • Vulgar Latin:
    • *ferrīgine
      • Catalan: ferritja
    • *ferrūca
      • Italian: ferruche
  • Borrowings:

See also

References