fetens
Latin
Etymology
Present participle of fēteō
Participle
fētēns (genitive fētentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | fētēns | fētentēs | fētentia | ||
| genitive | fētentis | fētentium | |||
| dative | fētentī | fētentibus | |||
| accusative | fētentem | fētēns | fētentēs fētentīs |
fētentia | |
| ablative | fētente fētentī1 |
fētentibus | |||
| vocative | fētēns | fētentēs | fētentia | ||
1When used purely as an adjective.