fetidus
Latin
Alternative forms
Etymology
From fēteō (“to stink”) + -idus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈfeː.tɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈfɛː.t̪i.d̪us]
Adjective
fētidus (feminine fētida, neuter fētidum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fētidus | fētida | fētidum | fētidī | fētidae | fētida | |
| genitive | fētidī | fētidae | fētidī | fētidōrum | fētidārum | fētidōrum | |
| dative | fētidō | fētidae | fētidō | fētidīs | |||
| accusative | fētidum | fētidam | fētidum | fētidōs | fētidās | fētida | |
| ablative | fētidō | fētidā | fētidō | fētidīs | |||
| vocative | fētide | fētida | fētidum | fētidī | fētidae | fētida | |
Descendants
- Tarantino: fiezzo
- → Catalan: fètid
- → English: fetid
- → French: fétide
- → Italian: fetido
- → Portuguese: fétido
- → Spanish: fétido
References
- “fetidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fetidus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fetidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.