fetva
Hungarian
Etymology
From Ottoman Turkish فتوی (fetvâ), from Arabic فَتْوَى (fatwā, “a decision given by a mufti”).
Pronunciation
- Rhymes: -vɒ
- IPA(key): [ˈfɛtvɒ]
- Hyphenation: fet‧va
Noun
fetva (plural fetvák)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fetva | fetvák |
| accusative | fetvát | fetvákat |
| dative | fetvának | fetváknak |
| instrumental | fetvával | fetvákkal |
| causal-final | fetváért | fetvákért |
| translative | fetvává | fetvákká |
| terminative | fetváig | fetvákig |
| essive-formal | fetvaként | fetvákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | fetvában | fetvákban |
| superessive | fetván | fetvákon |
| adessive | fetvánál | fetváknál |
| illative | fetvába | fetvákba |
| sublative | fetvára | fetvákra |
| allative | fetvához | fetvákhoz |
| elative | fetvából | fetvákból |
| delative | fetváról | fetvákról |
| ablative | fetvától | fetváktól |
| non-attributive possessive – singular |
fetváé | fetváké |
| non-attributive possessive – plural |
fetváéi | fetvákéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | fetvám | fetváim |
| 2nd person sing. | fetvád | fetváid |
| 3rd person sing. | fetvája | fetvái |
| 1st person plural | fetvánk | fetváink |
| 2nd person plural | fetvátok | fetváitok |
| 3rd person plural | fetvájuk | fetváik |
Related terms
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish فتوی (fetvâ), from Arabic فَتْوَى (fatwā, “a decision given by a mufti”).
Noun
fetva f (plural fetvale)
- (obsolete) fatwa
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | fetva | fetvaua | fetvale | fetvalele | |
| genitive-dative | fetvale | fetvalei | fetvale | fetvalelor | |
| vocative | fetva | fetvalelor | |||
References
- fetva in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish فتوی, from Arabic فَتْوَى (fatwā, “a decision given by a mufti”).
Pronunciation
- IPA(key): /fetˈvaː/
Noun
fetva (definite accusative fetvayı, plural fetvalar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fetva | fetvalar |
| definite accusative | fetvayı | fetvaları |
| dative | fetvaya | fetvalara |
| locative | fetvada | fetvalarda |
| ablative | fetvadan | fetvalardan |
| genitive | fetvanın | fetvaların |
Related terms
References
- Redhouse, James W. (1890) “فتوی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1365