ffraeo

Welsh

Etymology

From ffrae (quarrel, squabble) +‎ -o.

Pronunciation

Verb

ffraeo (first-person singular present ffraeaf, not mutable)

  1. (intransitive) to quarrel, to squabble
    Synonyms: cweryla, ymgecru, cecru, cynhenna, ymrafael

Conjugation

Conjugation (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future ffraeaf ffraei ffraea ffraewn ffraewch ffraeant ffraeir
imperfect (indicative/subjunctive)/
conditional
ffraewn ffraeit ffraeai ffraeem ffraeech ffraeent ffraeid
preterite ffraeais ffraeaist ffraeodd ffraeasom ffraeasoch ffraeasant ffraewyd
pluperfect ffraeaswn ffraeasit ffraeasai ffraeasem ffraeasech ffraeasent ffraeasid, ffraeesid
present subjunctive ffraewyf ffraeych ffraeo ffraeom ffraeoch ffraeont ffraeer
imperative ffraea ffraeed ffraewn ffraewch ffraeent ffraeer
verbal noun ffraeo
verbal adjectives ffraeedig
ffraeadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future ffraea i,
ffraeaf i
ffraei di ffraeith o/e/hi,
ffraeiff e/hi
ffraewn ni ffraewch chi ffraean nhw
conditional ffraewn i,
ffraeswn i
ffraeet ti,
ffraeset ti
ffraeai fo/fe/hi,
ffraesai fo/fe/hi
ffraeen ni,
ffraesen ni
ffraeech chi,
ffraesech chi
ffraeen nhw,
ffraesen nhw
preterite ffraeais i,
ffraees i
ffraeaist ti,
ffraeest ti
ffraeodd o/e/hi ffraeon ni ffraeoch chi ffraeon nhw
imperative ffraea ffraewch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “ffraeo”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies