Irish
Etymology
From Middle Irish fíanaigecht.[1] By surface analysis, fiann + -aíocht.
Noun
fiannaíocht f (genitive singular fiannaíochta)
- service with ancient warrior band; service in Fianna
- stories, lays, of the Fianna; ancient lore; romantic story-telling
- (capitalized) Fenian Cycle
Declension
Declension of fiannaíocht (third declension, no plural)
|
|
Synonyms
Mutation
Mutated forms of fiannaíocht
| radical
|
lenition
|
eclipsis
|
| fiannaíocht
|
fhiannaíocht
|
bhfiannaíocht
|
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1904) “féinniḋeaċt”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 309
- Dinneen, Patrick S. (1927) “fiannaiḋeaċt”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 451; reprinted with additions 1996, →ISBN
- Ó Dónaill, Niall (1977) “fiannaíocht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- “an Fhiannaíocht”, in The National Terminology Database for Irish, Fiontar & Scoil na Gaeilge, DCU and Foras na Gaeilge, 2006–2025, retrieved 15 October 2023